Sunday, October 14, 2007

Γεύση από Ευρώπη

Ένα απόγευμα, πριν από μερικές μέρες, έτυχε να βρεθώ σε γνωστή συνοικία στο κέντρο των Αθηνών. Πρόκειται για μια όμορφη, αλλά παράλληλα αρκετά υποβαθμισμένη περιοχή. Η ιδιαίτερη αύρα που αποπνέει μπερδεύεται με τη δυσοσμία από σκουπίδια (που περιμένουν στωικά το απορριματοφόρο να τα περισυλλέξει) και από τη χρήση πεζοδρομίων και πεζοδρόμων ως δημόσια τουαλέτα (σκύλοι και άνθρωποι φροντίζουν ανελλιπώς να 'ανανεώνουν' τις 'ευωδιές').

Εκείνη την ώρα οι ιδιοκτήτες σκύλων βγάζουν τα συμπαθή τετράποδα για την καθημερινή τους βόλτα. Τα ζώα χαλαρώνουν και κάποια στιγμή, όπως είναι φυσιολογικό, κοντοστέκονται, και τσουπ!... να μια ακαθαρσία κάτω, έτοιμη να την πατήσει κάποιος αμέριμνος περιπατητής. Οι ιδιοκτήτες συνήθως κάνουν πως δε βλέπουν, κοιτούν λίγο πιο πέρα, σφυρίζουν αδιάφορα, εφαρμόζουν την τακτική 'δεν είδα- δεν άκουσα (επομένως δεν ευθύνομαι που λερώνω τον δημόσιο κοινόχρηστο χώρο)'.

Το βλέμμα μου πέφτει λοιπόν σε μία κυρία με το σκύλο της, ο οποίος είχε σταματήσει ακριβώς γι'αυτό το λόγο λίγο πιο πέρα, έτοιμος να αφήσει τη 'στάμπα' του στο πεζοδρόμιο. Η κυρία είναι μίας κάποιας ηλικίας, ο σκύλος της αρκετά μεγαλόσωμος. Κι όμως, με ευχάριστη έκπληξη βλέπω τη γυναίκα να σκύβει χωρίς ενδοιασμό και να τοποθετεί μία εφημερίδα στο έδαφος, ακριβώς πίσω από τα πόδια του ζώου. Μαζεύει την εφημερίδα με τις ακαθαρσίες και προχωράει παραπέρα. Σε λίγα λεπτά η σκηνή επαναλαμβάνεται, πέντε μέτρα πιο κάτω.

Την πλησιάζω αποφασιστικά και αναφωνώ με θαυμασμό 'μπράβο σας!'. Η γυναίκα κοντοστέκεται, γυρνά προς το μέρος μου, και με πολύ σοβαρό ύφος μου αποκρίνεται: 'Μα φυσικά, θα αφήσω το ζώο να λερώσει το πεζοδρόμιο;' Την συγχαίρω για μια ακόμα φορά, αφού της εξηγώ πως η λογική της -λογική συνειδητοποιημένου Ευρωπαίου πολίτη- δεν συνηθίζεται στη χώρα μας. Απογοητευμένη συγκατένευσε και προχώρησε παραπέρα.

Συνέχισα να περπατώ, με ένα χαμόγελο στα χείλη. Μπορεί να μη φημιζόμαστε για την καλή μας σχέση με το περιβάλλον ως λαός, όμως κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει προς το καλύτερο. Η συγκεκριμένη κυρία δίνει ένα γερό μάθημα σε πολλούς νεότερους, που με τη δικαιολογία 'πονάει η μέση μου, που να σκύβω τώρα' ή 'σιγά μη λερωθώ εγώ' αρνούνται να κάνουν το αυτονόητο. Και η περιοχή είναι χαρακτηριστική: σε ένα μέρος ξεχασμένο από κάθε δημόσιο φορέα, όσο αφορά το πρόγραμμα καθαρισμού δημοσίων χώρων, μεμονωμένοι κάτοικοι σαφώς συνειδητοποιημένοι πολίτες, ευαισθητοποιημένοι σε θέματα ευθύνης και περιβαλλοντικής συμπεριφοράς δίνουν πρώτοι το παράδειγμα. Δε γίναμε ακόμα Ευρώπη, όμως έχουμε καλούς οιωνούς... κάτι αλλάζει...



26 comments:

maxim glendower said...

Στην όμορφη Καισαριανή υπάρχει ένα όμορφο πάρκο (γενικά στην Καισαριανή υπάρχουν όμορφα πάρκα). Το συγκεκριμένο στην είσοδο υπάρχει η κλασική πινακίδα: ΟΡΕΥΟΝΤ η μπαλα ,το ποδήλατο και οι σκύλοι. Οι σκύλοι απαγορεύονται για τους λόγους που αναφέρεις. Και συνεχίζει για τους σκύλους υπάρχει ειδικός χώρος πίσω από το Σκοπευτήριο.

Suspect said...

η ατομικη ευθυνη που ελεγα σε προηγουμενο σου ποστ...

;)

Σοφία said...

Αμήν!

Anonymous said...

Είναι δυστυχώς η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Εvgenia Tr said...

μακάρι!

να σταμάταγαν κιόλας να ρίχνουν σκουπίδια κάτω όπου βρουν , ενώ ο σκουπιδοντενεκές είναι 5 μέτρα πιο εκεί ή από το αυτοκίνητο , καλά θα ήταν!

Πρασσάς K. said...

Το αυτόνοητο είναι δυστυχώς ακόμη ζητούμενο στον τόπο μας. Αξίζουν συγχαρητήρια όσοι δεν παρασύρονται από την ανευθυνότητα κράτους και πολιτών. Πολύ καλά έκανες και της μίλησες. Δικαιούται να νιώθει περήφανη κι όχι θύμα για τη συμπεριφορά της.

iLiAs said...

..πιθανότερο είναι να είμαστε η Ρουάντα της Ευρώπης.

Καλο απόγευμα! :)

Dream_Rider said...

Και ένα μπράβο από εμένα. Λες τελικά κάτι να αλλάζει;..

tulipa nera said...

Καλησπέρα σε όλη τη blogοπαρέα!

maxim καλωσήρθες! Πράγματι υπάρχουν τέτοιοι χώροι. Aν δεν κάνω λάθος ανάλογη πινακίδα και ιδιαίτερο μέρος για σκύλους έχει και στο άλσος Παπάγου. Το ζήτημα είναι, αν μέχρι να φτάσει ο σκύλος εκεί, σταματήσει σε μια γωνιά του δρόμου, ο άνθρωπος που τον φροντίζει θα λειτουργήσει όπως αυτή η κυρία;

suspect είδα και δεύτερη κυρία να λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο και χάρηκα! Αρχίζουμε επιτέλους να αναλαμβάνουμε πλήρως την ευθύνη- φροντίδα ενός ζώου. Διότι τα χάδια και η παρέα ενός σκύλου είναι όμορφα και συνήθως δεν τα αρνούμαστε. Την ευθύνη δυστυχώς την αποποιούνται οι περισσότεροι...

σοφία μου ναι, ακούγεται πολύ ασυνήθιστο για Ελλάδα, αλλά επιτέλους, έστω και λίγοι στην αρχή, δίνουν το παράδειγμα. Θέλω να ελπίζω ότι θα ακολουθήσουν κι άλλοι, περισσότεροι.

maroulako ελπίζω σε μερικά χρόνια η εξαίρεση να γίνει ο κανόνας! :)

ευγενία αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο ζήτημα! Από στάχτες και τσιγάρα που πετούν κάποιοι οδηγοί, μέχρι το ασήμαντο σκουπιδάκι που 'τυχαίνει' να μας πέσει -κατά διαβολική σύμπτωση πάντα- λίγο πιο πέρα από τον κάδο των απορριμάτων. Και το ακόμα πιο άσχημο είναι πως κάποιοι λειτουργούν έτσι μπροστά στα μάτια του οδοκαθαριστή, σαν να τον προκαλούν επιδεικτικά να μαζέψει τα δικά τους σκουπίδια...

κωνσταντίνε δε θέλω να πιστέψω πως εκτός από δύο- τρεις ανθρώπους δεν σκέφτεται κανένας άλλος να λειτουργήσει με ανάλογο τρόπο. Όπως πολύ εύστοχα παρατηρείς, υπάρχει σε μεγάλο βαθμό αυτή η λογική, ότι δηλαδή όποιος αναλαμβάνει τις ευθύνες του, είναι θύμα. Κι αυτή η λογική μας κρατάει συχνά δέσμιους...

ilia πολύ ωραία το έθεσες! Προχθές -αν θυμάμαι καλά- άκουγα στο ραδιόφωνο για μια έρευνα σχετικά με τις πιο φιλικές προς τους μετανάστες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα ήταν από τις τελευταίες στη λίστα. Έκπληξη; Καθόλου!

tulipa nera said...

Καλησπέρα dream_rider! Σταδιακά κάτι βλέπω να βελτιώνεται... Εκτός από τα κακώς κείμενα, ας αναφέρουμε και τα θετικά, ώστε να επιδιώξουμε να τα κάνουμε περισσότερα. Να μένει μια γεύση ελπίδας...

:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Ας το ευχηθούμε...γιατί είμαστε κάμποσες δεκαετίες πίσω από την εξελιγμένη Ευρώπη.

Γλαρένιες αγκαλιές

αν ακούς said...

μόλις πατησα μια σκατούλα και θυμηθηκα το post σου...όχι τιποτε αλλο αλλα δεν έχει και πουθενά γρασίδι να σκουπισουμε το παπουτσι. γιατι αν δεν το ξέρετε το γρασίδι είναι η καλύτερη λυση.

Haris said...

Μην παρασύρεσαι τουλίπα. Ποτέ ο Έλληνας δεν γίνετε Ευρωπαίος.

aparadektos said...

Μπράβο και σε σένα που επιβράβευσες την συγκεκριμένη πράξη. Γιατί συνήθως όταν κάποιος ξεχωρίζει θετικά είτε ματαιοπονώντας τα παρατάει ή δέχεται τα κοροϊδευτικά σχόλια των υπολοίπων με το ίδιο με πριν αποτέλεσμα.

prophet81 said...

Φαντάζομαι όταν της είπες μπράβο θα νόμιζε ότι κέρδισε σε κανένα διαγωνισμό :)
Στηριζόμαστε στο φιλότιμο και την προσπάθεια ελάχιστων ανθρώπων και αυτό είναι που μας κρατάει ακόμα πίσω...αλλά όσο ζούμε ελπίζουμε!

tulipa nera said...

γλαρένια μου συμφωνώ, είμαστε πολύ πίσω, απλά αρχίζουμε να κάνουμε διστακτικά βηματάκια προς τα εμπρός! Κι αυτό με χαροποίησε :)

αν ακούς το κείμενο για τη μητέρα σου ήταν συγκινητικό. Με άγγιξε πολύ. Αφού δεν μπόρεσα να το γράψω σε σχόλιο, επίτρεψέ μου να στο πω από εδώ...

Χάρη με στεναχωρείς! Γιατί τόσο απαισιόδοξος; Τι μπορούμε να κάνουμε για να δεις τα πράγματα λιγάκι πιο θετικά; Σε βρίσκω 'πεσμένο' τελευταία κι ανησυχώ!

aparadektos να σου πω την αλήθεια δίστασα αρχικά να μιλήσω. Σκέφτηκα όμως πως είναι καλό όταν βλέπουμε μία τέτοια στάση, να την ενισχύουμε. Για να μην τα παρατήσουν όσοι λειτουργούν παρόμοια. Γιατί πρέπει να πάψει να υπάρχει αυτή η αντίληψη 'συνειδητοποιημένος και υπεύθυνος πολίτης= θύμα', την οποία έθιξε κι ο κωνσταντίνος πιο πάνω.

prophet81 κρατώ τις τρεις τελευταίες λέξεις, που κρύβουν μέσα τους μεγάλη δύναμη. Ναι, όσο ζούμε ελπίζουμε, είναι πολύτιμη η ελπίδα, ειδικά όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά... Δεν είναι ουτοπία, όπως έχω ακούσει αρκετές φορές, ούτε όσοι ελπίζουν σημαίνει πως πετούν στα σύννεφα. Η ελπίδα είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής (σημ.: η άποψή μου δεν έχει θρησκευτική χροιά)

Καφετζής said...

Για να πάρω θέση, μου λείπει μια κρίσιμη πληροφορία...Ποιά εφημερίδα χρησιμοποιούσε η κυρία..?

DARK_ERA said...

Afti ti evropolagnia pote den ti katalava. Na peis politizmo nai alla afto me to oti den giname akoma ebropeoi pote den to katalava.

tulipa nera said...

καφετζή καλωσήρθες!

dark_era φοβάμαι πως δεν κατάλαβες την οπτική μου. Δεν είπα πως η Ευρώπη έχει όλα τα θετικά στοιχεία του κόσμου, αυτό σίγουρα θα ήταν υπερβολή. Ωστόσο, όταν γράφω 'δε γίναμε ακόμα Ευρωπαίοι' εννοώ πως δεν έχουμε φτάσει στο υψηλό πολιτισμικό επίπεδο που βρίσκονται κάποιες -όχι όλες- ευρωπαϊκές χώρες, όπως για παράδειγμα η Σουηδία (μιλάμε για τη σημερινή κατάσταση, όχι για τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων). Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως πρέπει να γίνουμε μια δεύτερη Σουηδία. Άσε που εδώ έχει πολύ ήλιο για σουηδικό κλίμα ;)

DARK_ERA said...

Apologoyme an einai etsi alla oyte esy katalaves to skeptiko moy. Tixeni na eimai apo kypro kai tixeni na diatiroyse h ikogenia moy e3oxiko stin agia napa kai ezisa toys soyidezoys toys agloys toys norvigoys toys germanoys kai polloys alloys apo konta. Mpori na exoyn tin oikologikh evesthisia na mazepsoyn to skoypidi kai to skato toy skilloy alla toys ida na gemizoyne th platia mpoykalia mpiras emetoys kai na pidioynte se dimosioys xoroys mprosta se oloys. OPOTE O POLITIZMOS KAI GIA TOYS EVROPEOYS EINAI SXETIKOS. Giafto theorw oti den exei na kani oyte me ipiro oyte me xwra alla einai atomikh ipothesh. KATALAVES

Chameleon_Dark said...

Ομολογώ πως, έχοντας ζήσει στο εξωτερικό, τέτοιες πράξεις θεωρούνται αυτονόητες:όσο δεν θα αφήναμε το παιδάκι μας να κάνει το "χοντρό του" (τι απαίσια έκφραση!!!) στο πεζοδρόμιο, έτσι κι εκείνοι δεν το βρωμίζουν με το κατοικίδιό τους...

Είμαστε δυστυχώς πολύ πίσω από το να θεωρούμε κάποια τέτοια πράγματα "αυτονόητα"...

tzotza said...

Ποσες φορες εχω κανει την ιδια συζητηση..πολυ σπανια βλεπεις ομως ανθρωπους να το σκεφτονται ετσι υπευθυνα και σοβαρα..
Εχουνε μπερδευτει οι πιο πολλοι ιδιωκτιτες σκυλων και νομιζουνε πως τα παρκα ειναι μια μεγαλη τουαλετα για τα τετραποδα τους..
ΜΠΡΑΒΟ στην κυρια και σε σενα που της το ειπες!!

Καλος σε βρηκα!!!
μια ομορφη καλημερα!!!
:))

kat. said...

τίποτα δεν θα αλλάξει!
και αν γίνει μια προσπάθεια, μετά θα ξεχαστεί..
όπως πάντα δηλαδή..

prophet81 said...

Καλημέρα! Που χάθηκες εσύ;

DARK_ERA said...

aman re toylipa moy posa xronia thes na grapsis ena post

KitsosMitsos said...

Εντυπωσιακό περιστατικό, όντως.
Πολύ καλά κάνεις και μας το παρουσιάζεις.
Την καλησπέρα μου.